Belastingdienst jaagt op sterren

De Amerikaanse belastingdienst heeft het feestje rondom de Amerikaanse Emmy Awards, zeg maar de Televizierring maar dan veertig keer zo groot, grondig verpest door zijn oog te laten vallen op de cadeautjes die de sterren bij de uitreiking krijgen. Nou is de vrijgevigheid van sponsors van de Emmys de afgelopen jaren een beetje uit de hand gelopen. Gelukkigen die op het feestje mogen komen, krijgen een goody bag met parelkettingen, weekendjes weg, en een knipbeurt van showbizkapper Marc Anthony ter waade van 500 dollar. Al met al gaat iedere ster naar huis met een tas vol presentjes ter waarde van 35.000 dollar. Dat wordt de IRS allemaal te gortig, dus kan iedereen die de cadeautjes aanpakt vanaf nu rekenen op een aanslag.
Lees hier mijn column over de Emmys in De Telegraaf

Dierentuin Central Park

Central Park is een van de meest kindvriendelijke plekken in de stad, en dus wordt het uitgebreid verkend. Dit keer was de dierentuin aan de beurt, en ook die beviel weer. Hoewe voor Jort niet helemaal. De tuin is speelt namelijk een essentiele rol in de tekenfilm Madagascar. Het blijkt echter dat de filmmakers zich nogal wat vrijheden hebben toegedicht. Zo zijn er in de tuin geen leeuwen, zebra's en andere wilde dieren. Terwijl die er in de film juist wel zijn.
In werkelijkhuis is de Central Park Zoo een zeer verantwoorde kleine dierentuin met veel aandacht voor het welzijn van de dieren. Zo hebben de ijsberen het zeer naar hun zin, en kun je ze ook nog eens goed bekijken.

Het Napoleon House

In de serie monumentale horeca dit keer het Napoleon House in New Orleans. Een geweldig café waar al sinds 1914 dezelfde familie aan het hoofd staat. Hoewel midden in het French Quarter, en dus een potentiële toeristenval, heeft de Napoleon House een authentieke uitstraling. Het huis is ooit gebouwd door lieden die het plan hadden om Napoleon van St Helena te bevrijden. In dit huis zou hij dan kunnen wonen. Zover kwam het niet Napoleon stierf en zijn huis werd een café, waar je ook nog eens de traditionele Jambalaya en Gumba kunt proeven.
Ze hebben het hier trouwens niet gemakkelijk een jaar na Katrina. De openingstijden zijn beperkt wegens een gebrek aan personeel, en ook de keuken doet het maar half. Je kunt er 's avonds voorlopig niet terecht.

Een hotel vol met vrijmetselaars

De lobby van het Sheraton Hotel in New Orleans puilt uit van de in het meestal in het wit geklede heren en dames met een bijzondere fez op hun hoofd. Wat blijkt er is een congres van vrijmetselaars in het hotel. De shriners. Wat die hier moeten, was me niet helemaal duidelijk. Tot ik eens even ging zoeken op wikipedia. Daar blijkt deze orde vrijmetselaars een gezellig gezelschap is dat naast het nastreven van goede doelen ook de vrolijkheid hoog in het vaandel heeft staan. En dan ben je in dit gedeelte van New Orleans aan het goede adres. Aan de overkant van de weg begin het fameuse French Quarter en daar doen ze tegen beter weten in alsof hier vorig jaar geen orkaan was die Katrina heette.

Monumentaal bierdrinken

Een paar dagen geleden was er een collega van mij op bezoek. Dus op naar Manhattan. Op zijn verzoek spraken we af in P J Clarkes, hoek 915 3rd Avenue. Wat een prachtzaak. tussen de wolkenkrabbers staat daar eenzaam en alleen een laag gebouw met daarin de kroeg. Hier staan nukkige New Yorkers achter de bar en wordt echt voedsel geserveerd. Het lijkt allemaal te mooi om waar te zijn. Want hoe zeer de uitbaters van deze kroeg ook hechten aan hun eigen identiteit, ze zijn inmiddels ook een filiaal elders begonnen... Maar goed voorlopig krijgen ze het voordeel van de twijfel, al is het maar omdat de hamburgers zo lekker zijn.

Playland

Wie aan Amerika denkt, denkt niet snel aan afgebladderde pretparken vol met monumentale attracties. Hier is het meestal super verantwoord en spiksplinternieuw. Toch stuitten we op nog geen tien kilometer van ons huis op Playland. Een soort lunapark dat je in Europa eigenlijk alleen in het voormalige oostblok tegenkomt. Met eenzelfde soort verveloosheid, heeft het een onamerikaanse uitstraling. Maar het is wel te gek. Want een de caroussel en de achtbaan van Playland dateren als uit 1928(!) en dat is oud, voor hier. Zeg maar gerust stokoud! Playland is dan ook een National Historic Landmark. Niet geheel onterecht want een aantal van de originele attracties zijn prachtig. Echt schitterend is de caroussel. Bijzonder is ook de draaimolen voor volwassenen die de illusie van paardenraces moet opwekken. Schokkend maar tegelijkertijd ook wonderschoon is het verweerde uiterlijk van het hele (gratis toegankelijke) park.

Markt op Rockefeller Plaza

Op een of andere manier kom ik steeds op Rockefeller Plaza terecht. Nu was ik er weer vanwege een interview met iemand die me wat ging vertellen over de Indiaase kunstenaar Aneesh Kapoor. Toch is er steeds iets nieuws te beleven. Nu liep ik er zomaar tegen een organische markt op. Allerlei prachtige landbouwproducten midden in het beton. Toch gek... Wat betreft Kapoor. Die gaat een enorm kunstwerk neerzetten op het midden van Rockefeller Plaza. Wordt een groot evenement, waar u binnenkort in de krant meer over leest.

Eerste hotdog

Het heeft een kleine zes weken geduurd, maar eindelijk hebben we onze eerste hotdog genuttigd. Een dagje in de stad is namelijk niet alleen leuk, het maakt ook ontzettend hongerig. De verkoper had het in de gaten, en dus kregen we een vip-behandeling. Ongetwijfeld heeft ie daardoor ook het dubbele gerekend voor de broodjes, want zo gaan ze hier met toeristen om als je niet oppast.

Zeilen in Central Park

Central Park is een eldorado voor kinderen. Overal verspreid liggen speeltuinen en zijn er avontuurlijke plekken. Dus wij op verkenning. Eerst met de metro uitgestapt bij de 77e straat en toen op pad. Een van de leukste is wel de vijver bij Kerbs Conservatory, daar kun je radiografisch bestuurbare zeilboten huren. En dat is leuk voor zoon én vader, zoals uit dit filmpje blijkt.

World Trade Center

New York maakt zich op voor de vijfde herdenking van de aanslagen op het World Trade Center. Een serie van herdenkingen staat ons te wachten. Eerst grote gebeurtenis daarvoor was de premiere van de film World Trade Center van Oliver Stone. Hierin wordt het waargebeurde verhaal verteld van twee politiemannen die uit de puinhopen worden gered. De film roept weerstand op bij vooral de nabestaanden, die menen dat het Hollywood te vroeg met het onderwerp aan de haal gaat. Toch zijn veel New Yorkers nieuwsgierig en zaten afgelopen woensdag de bioscoopzalen vol. Ademloos namen de New Yorkers de film tot zich. Doodstil waren ze zelfs na afloop, wanneer en normaliter geapplaudiseerd wordt, bleef het stil. De criticasters in Amerika weten niet goed wat ze met Stone's laatste werk aan moeten. Of zoals de Rolling Stone het omschrijft. Stone heeft geen Stone film gemaakt.
Op 19 september mag Nederland kennis maken met de film. Of u moet gaan? Het begin is spectaculair daarna wordt het langdradig, dus ik zou na de pauze iets anders gaan doen.

Daar kun je dus mee op pad

Er zijn van die momenten dat je als jonge ouder enigszins met trots vervuld wordt. Dat overkwam ons op het vliegveld toen we oma wegbrachten. Oma is verslaafd geraakt aan shoppen en dus moesten we nog even wat winkels scannen voor het afscheid. Zo belandden we in een winkel met allerlei kerstartikelen. Normaal aanleiding voor groot alarm. Niet bij de bloedjes Jort en Puck. Keurig met hun handen op de rug, maar met hun ogen op stokjes, keken ze naar alle glimmertjes!
En dan hebben we het niet eens over hoe gezellig ze samen spelen.

De moeder aller barbecues

Kijk en daar worden we nou vrolijk van als kersverse inwoners van de grootste economie van de wereld. Wie van barbecueen houdt kan hier zijn hart ophalen. Want de gemiddelde Amerikaan houdt van roosteren. De keuze is dan ook enorm. Dillemma's zijn er ook: neem je er een op gas of neem je er een op kolen. Uit onderzoek van de National Barbecue Association (ja, ja die hebben ze hier ook al) blijkt dat tweederde van de Amerikanen de gemakkelijkste weg kiest, en dat is op gas het het vlees braden. Een derde noemt zich fijnproever en gaat voor kolen. Wij gingen als dwarsliggende Europeanen uiteraard ook voor een kolen bbq. En wel de moeder aller barbeques: de Weber Performer. Gisteravond uitgeprobeerd, en werkt perfect. Nu nog de vrienden om uit te nodigen...