Zwarte Vrijdag

Hierbij mijn column uit de krant van heden:

Vandaag is het Zwarte Vrijdag in de Verenigde Staten. En dat betekent dat miljoenen Amerikanen zich naar de winkels begeven om hun eerste kerstcadeaus te kopen. Met een massaliteit die de Drie Dwaze Dagen doet verschrompelen.
Wat daar bijzonder aan is? Het is voor veel winkels de enige dag in het jaar is dat de deuren op slot gaan, en dat zorgt toch voor een zekere nervositeit onder de Amerikanen. Ze zijn te veel gewend aan het gemak van de ruimste openingstijden van het westelijk halfrond. En voor veel mensen hier geldt: een dag niet gewinkeld, is een dag niet geleefd.
Vandaag kunnen ze de gemiste dag inhalen. Een groot aantal winkels gaat vanmorgen al om vier uur open. En dan begint het grote graaien. Met hordes tegelijk storten de koopjesjagers zich op de plasma-tv’s, laptops, spelcomputers en mp3-spelers die allemaal met zo veel korting zijn geprijsd dat je er hebberig (flimpje) van wordt.
Met zo veel aanbiedingen is het eigenlijk ondoenlijk om daar in je eentje ten volle van te profiteren. Want als je staat te dringen bij Wal-Mart kun je niet op hetzelfde moment bij Macy’s in de schappen wroeten. Hier schieten de veelbekeken ochtendshows te hulp. De afgelopen dagen werd in ieder programma uitgelegd met welke tactiek je de meeste koopjes kunt scoren. Het geheime wapen van 2006: Teamshopping. Oftewel onder vrienden de verschillende winkels verdelen, en voor elkaar de koopjes scoren.
Qua drukte en wachttijden roept Zwarte Vrijdag vergelijkingen op met de Europese zwarte zaterdagen als onze snelwegen worden overspoeld met vakantieverkeer. Toch heeft het begrip een positieve oorsprong. Het was in slechte tijden juist de dag van het jaar dat winkeliers zwarte cijfers in de boeken konden bijschrijven omdat de verkoop eindelijk op gang kwam. Voor hen kon en kan Zwarte Vrijdag dan ook niet zwart genoeg zijn.