Aan de lijn en toch aan het ijs

Het lijkt te mooi om waar te zijn, maar hier kan het. Lijnen en toch genieten van heerlijk roomijs. De gloednieuwe Light varianten van Häagen Dazs en Edys (filmpje) bevatten maar de helft van de calorien dan gewoon roomijs. En het is nog lekker ook, dankzij een genetisch gemodificeerd gist, dat de eigenschappen heeft van een visje in de poolwateren. Dat visje leeft in water onder nul, en bevriest niet. De ijsboeren gebruiken het hier om de ijskristallen niet te laten groeien, een klusje waar ze anders vet voor gebruiken. Ingewikkeld? wel een beetje. Goed nieuws van de Amerikanen die maar liefst bijna 30 liter ijs per persoon per jaar naarbinnen lepelen. En dan is het ook nog lekker ijs ook. In Nederland nog niet te krijgen, want in Europa zijn ze niet zo gemakkelijk met dat gemodificeer van producten. Dus voor u geldt: gewoon nog een beetje oppassen met die hitte. Anders groeit u uit uit uw winterjas.
Zie ook NYT

Cadeautje voor Clinton

Post van the Willem J. Clinton Foundation, oftewel de goede doelen stichting van president Clinton. Dear Friend, of ik wel wist dat 19 augustus een belangrijke dag voor het land is? President Clinton wordt dan 60. Of ik de bijgesloten verjaardagskaart maar wil tekenen en opsturen. En dan komt de aap uit de mouw.... Of ik me nog kan herinneren dat de stichting zoveel goede doelen steunt met name op het gebied van de HIV bestrijding. Dus eindigt de brief met het vriendelijke verzoek om naast een verjaardagskaartje ook maar even een cheque van minimaal 35 dollar uit te schrijven. Happy Birthday mr. President.

Quote van de Dag

In een telefoongesprek tussen Jort (5) en zijn nichtje Tesse (7) keuvelen de twee er lustig op los. Jort vertelt van het huis en dat we druk bezig zijn met uitpakken. Uitgebreid verhaalt hij over zijn nieuwe kamer. Op een gegeven moment stelt Tesse vast dat Jort wel heel ver weg is. ,,Aan de andere kant van de wereldbol", zegt ze. Jort beaamt dat, om haar daarna gerust te stellen met: ,,Maar ik sta niet scheef hoor."

Koelt uw hond!

Warm hebben we het hier allemaal. En dat geldt niet alleen voor de mens maar ook voor trouwe viervoeters. En dus spitste ik mijn oren toen ik vandaag op de de plaatselijke nieuwsradio een dierenarts in haar wekelijkse column hondenbezitters serieus hoorde aanraden om hun hond vooral met zonnecreme in te smeren voor er wordt gewandeld, extra water mee te nemen en het bij grote hitte rustig aan te doen bij de powerwalk. Ook moet je daarbij vooral niet op het asfalt lopen met het dier, want dan kan ie zijn tere voetjes wel eens branden. Waar je de zonnebrand voor honden moet kopen, vertelde ze er niet bij. Maar het zal ongetwijfeld te koop zijn in een van de vele dierensupermarkten hier in de omgeving.

De verhuizing is begonnen!

Gistermorgen half tien was het dan zover. Een hele grote Amerikaanse vrachtwagenvan het verhuisbedrijf S & K 2000 met daarachter een oplegger met onze container arriveerde in de straat. De nummers klopte, dus het was hem echt. Eerste tegenvaller voor de heren was dat de container weliswaar op de oprit paste, maar trekker de bocht niet kon maken. Tweede tegenvaller was, dat het nog steeds bij vlagen noodweer is. Met veel regen en zelfs uitvallende electriciteit. Maar toch... Na een paar uur waren alle spullen binnen en zijn we begonnen aan het grote uitpakken.

Appleaus

Loop je wat door de Apple Store in de Westchester Mall te struinen, pakt bedrijfsleider de microfoon en vraagt even de aandacht van de klanten. Trouwe werknemer Michael is vandaag voor het laatst, en of de klanten wel weten dat hij het was die altijd zo goed en snel hun Ipod repareerde. En dat Apple hem daar heel dankbaar voor is. Of we allemaal maar even voor Michael willen applaudiseren. Tot mijn stomme verbazing gaat er een luid gejuich op en wordt er enthousiast geklapt in de zaak. Mensen slaan Michael op de schouder en wensen hem succes. In Nederland zie ik dat in de Dixons toch niet zo snel gebeuren.

En toen begon het te onweren

Met een onweer als een bomtapijt was het woensdagavond gedaan met de extreme hitte. Vanaf een uurtje of acht raaste er noodweer over het gebied ten noorden van New York. In ons hotel zaten we redelijk veilig, maar gistermorgen toen we naar het huis wilde rijden bleek de ravage enorm. Honderen omgevallen bomen, tientallen geblokkeerde wegen en twintigduizend mensen zonder stroom. Scarsdale was grotendeels ontregeld door alle ellende. Het weer hier is kennelijk wat grillig. In tien dagen tijd hadden we een tornado, hittegolf en noodweer. (filmpje). Dat belooft wat. Ons huis is tot nu toe gespaard gebleven, zodat we zonder problemen morgen dan eindelijk onze container met spullen in ontvangst kunnen nemen. het
UPDATE: Als het aan regiobestuurder Andy Spano ligt, wordt heel Westchester als rampgebied aangemerkt.
UPDATE II: Vanaf vrijdag (verhuisdag) de resten van tropical Storm Beryl. Oftwel meer regen.

U zweet, wij hebben airco

Van over de oceaan bereiken ons berichten dat Nederland langzaam wegsmelt. Nou hier krijgen we ook een portie warmte. Recordbreaking heat in het hele land. En dat willen ze weten ook. Dus op de radio reportages uit de koudste plek van New York City, namelijk een vrieshuis. Ouderen en zieken worden overgebracht naar speciale coolingcenters in de stad waar de airco de temperatuur dragelijk houdt. Iedereen die daar niet terecht kan, kan zijn voordeel doen met deze tips.
Goed nieuws is er ook. De prijs van de de gemiddelde airco is in vier jaar tijd gehalveerd, dank zij de ,,globalisering van de wereldeconomie." Oftewel goedkope arbeid uit China.
Lees meer bij de New York Times.

Waar kunnen we stemmen?

In Arizona zijn ze bepaald ontevreden over de opkomst bij verkiezingen. En daar heeft de tegendraadse politicus Mark Osterloh een oplossing voor bedacht. Hij wil bij de verkiezingen in november onder de kiezers in zijn staat een miljoen dollar verloten. Het maakt hem niet uit op wie je stemt, als je maar stemt. Hoe hij dit revolutionaire plan wil bekostigen? Simpel van het niet opgehaalde loterij geld dat de staat jaarlijks over heeft. En passant wordt de kiezersloterij meteen de meest kansrijke van het land. Natuurlijk is er van alles tegen dit initiatief te bedenken. Maar creatief is het wel. Misschien ook wat voor Nederland. De Staatsloterij houd ook jaarlijks miljoenen over.
Lees meer in de New York Times

Miljoenengevecht om hond

Er is weinig voor nodig om de Newyorkers in opgewonden staat te krijgen. Zo schallen radio en tv inmiddels om het kwartier dat we een triple digit heatwave hebben. (meer dan honderd graden Fahrenheid, ruim 37 graden Celcius). Je zou zeggen met zoveel hitte doe je het rustiger aan. Nou nee. Niet Alexis Caroll en Michelle Clarity, twee voormalige kamergenoten die een miljoenengevecht om hun hondje Ollie Pablo zijn gestart. Toen de twee nog kamers deelden namen ze de hond. Geen vuiltje aan de lucht totdat hun wegen scheidden en beiden menen eigenaar te zijn van het keffertje. Caroll eist 4 miljoen dollar als Clarity die de hond nu heeft snel teruggeeft.

Bij de brandweer

Bezoekjes aan een onder een hittegolf zuchtende stad zijn voor kinderen natuurlijk niet altijd even leuk. Maar ja Oma en Lienke zijn op bezoek, dus we moesten wel even een kleine tour ove Manhattan maken. Daar liepen we ook tegen deze winkel aan. Een speciale zaak van de de brandweer van New York. Voor verzamelaars een walhalla. En voor mannetjes van vijf die brandweertje willen spelen ook. Met brandweer jas aan, achter het stuur van een heuse brandweerauto mogen zitten. Is het niet geweldig? En als je dan ook nog aan alle knopjes mag zitten, is het helemaal goed.

Grote winkels, grote karren

Afgeladen, zo mag je de winkels hier wel noemen. Terwijl de Nederlandse economische groei stilstond, spendeerden ze er hier lustig op los. en dat kun je merken. De winkels zijn uitbundig en de sortering is groots. En wie veel wil kopen, heeft ook een grote winkelwagen nodig. En daar voorzien ze hier ook in. De Target, een soort kruising tussen de Hema en de Maxis heeft zelfs megakarren met een speciaal zitgedeelte voor twee kinderen. Prachtig natuurlijk voor Jort en Puck die zich maar wat graag door de winkel laten rijden. Trouwens ook voor de senioren wordt gezorgd, want als je slecht ter been bent, staat er een scootmobiel voor je klaar.

Hamburger liefhebbers haast u

Liefhebbers van de Amerikaanse keuken opgelet. Kom snel op bezoek want als het aan de Joel Rivera, de leider van de Democraten in het stadsbestuur van New York, wordt het aantal fastfoodtenten in de stad snel uitgedund. Rivera gaat de strijd aan met de steeds dikker wordende Amerikaan. Natuurlijk stuit het plan van de Democraat, let wel de leider van de meerderheid in het stadsbestuur, op groot verzet van fastfoodjunkies. Zij vinden hem een voedselnazi. Dat Rivera zich zorgen maakt is niet onlogisch. Wij zijn hier nog geen twee weken en het is gewoon opvallend hoe vaak je jonge veel te dikke mensen ziet, die zich soms al met krukken of een rollator moeten voortbewegen.
Lees verder deze bijdrage van de BBC

Gekke gasten in de speeltuin

Langzamerhand beginnen we ons dorp een beetje te leren kennen. Zo hebben we ontdekt dat op vijf minuten lopen een leuk speeltuintje te vinden is. Davis Park. Schitterend gelegen aan een grasveld onder de bomen. Omringd door prachtige huizen met een patio met zicht op het parkje. Kortom: een sprookjesachtige plek. En bij sprookjes horen gekke gasten. Zo kwam tijdens het spelen gisteren zomaar deze eekhoorn een kijkje nemen in de zandbak. Gek hè? Maar wel leuk

De koningin van het zwembad

Eindelijk mocht Puck afgelopen weekend ook het zwembad in. Het plaatselijke zwembad in Scarsdale is mooi, maar de regels zijn streng. Zo wordt onder andere bepaald dat kinderen die nog een luier dragen van drie lagen zwemkleding moeten zijn voorzien voor ze het bad in mogen. Ze moet een zwemluier om, een rubberbroekje en een badpak. En denk nou niet, dat dat een dode letter is. Op de regels wordt streng toegezien, hebben we gemerkt. Toen we als onwetenden met Puck wilde gaan zwemmen was de vreugde van korte duur. Binnen een minuut werd ons vriendelijk doch dringend te verstaan gegeven dat ze er zo niet in mocht. Dus wij naar de Target (een soort mega Hema) en daar van alles gekocht. En nu mag ze dus zwemmen. En o ja... die duikbril draagt ze uit eigen vrije wil.

Geen krant meer op de mat

Voorlopig is het over en uit met het geklepper van de brievenbus. Daar doen ze hier niet aan. De kranten worden vanaf de straat op de oprijlaan gegooid. Gelukkig wel in plastic verpakt, dus het mag gaan regenen. De postbode doet iets meer moeite die brengt de post tot aan de voordeur en laat het daar achter. Er komen iedere morgen vijf kranten, dus het is een hele klus om die in een keer op te halen. Gelukkig is Jort een hele goede hulp.

Huwelijksfabriek

Tot we ons huis in kunnen, logeren we in het Hilton Hotel in Rye, op nog geen tien minuten rijden van Scarsdale. Dat is een stijlvol, beetje gedateerd, hotel én conferentiecentrum. Er zijn hier ruimtes van een formaat en protserigheid die doen denken aan het Paleis van Ceaucescu in Boekarest. Kennelijk valt dat zeer in de smaak bij de rijkaards hier uit de omgeving, want dit is dé hot spot om te trouwen ten noorden van New York. Ten minste als je met velen bent. Want een huwelijk bij ons in het hotel begin met vijfhonderd gasten. Anders komt je er niet in. En dan gebeurt het dus ook wel dat je een verdwaald bruidsmeisje in de lobby tegen het lijf loopt. Zoals hier Sarah...

De wolken in

Naar de hoge gebouwen. Er ging gisteren een grote wens van Jort in vervulling. Met de trein van Scarsdale naar Manhattan en vervolgens naar de hoge gebouwen kijken. Alles maakte indruk. De lange zilveren trein van de Metro North, Grand Central Station, dat ie al kende van de tekenfilm Madagascar en natuurlijk de wolkenkrabbers. Sprakeloos was hij toen we het station uitstapten. Helemaal compleet werd het feest met ons bezoek aan het uitkijkpunt op de 67e verdieping van het Rockefeller Center. Een van de betere attracties op Manhattan, maar daar schreven we al eerder over.

Er is er een jarig

Slingers in het Witte Huis. President Bush wordt 60 jaar. En dat wordt uitgebreid gevierd. Bijvoorbeeld in de media die bol staan van de analyses hoe het nu is met de babyboom generatie, waartoe Bush behoort (trouwens ook zijn voorganger Clinton die in augustus 60 wordt) Op zo'n dag verstomd de kritiek op de 'Commander in Chief' even. Hij krijgt uitgebreid de gelegenheid de te spreken bij Larry King op CNN en er wordt voornamelijk gekeken naar wat de president allemaal bereikt heeft. Hoewel, er zijn ook mensen die niet kunnen wachten tot het einde van het presidentschap van George W. Bush. Zij tellen de dagen tot 20 januari 2009. De dag dat zijn opvolger wordt ingezworen.

Feestdag

Amerika wordt vandaag 230 jaar. En dat wordt groots gevierd. Zelfs de 24 uurs economie hapert enigszins. Zoveel mensen hebben vrij dat veel winkels dicht zijn. En dat is hier normaliter ondenkbaar. Het verkiezingscircus in dat wat zich met trots de grootste democratie ter wereld noemt, gaat echter gewoon door. Zo kregen de kinderen bij het verlaten van het zwembad een bordje van ene Amy Paulin in de handen gedrukt. Deze dame wil opnieuw gekozen worden in de State Assembly van de de staat New York. En daar moet voor gewerkt worden. Feestdag of niet.

Driepersoonsglijbaan

De speeltuin bij Jort zijn nieuwe school is getest en door de kleine man hoogstpersoonlijk goedgekeurd. Vooral de ,,driepersoonsglijbaan" zoals hij dat noemt, vindt Jort helemaal in orde. De afgelopen dagen zijn we al een paar keer langsgereden om er te spelen. Het is een super verantwoord speeltuintje. Zonder ook maar een scherp hoekje waar de tere kinderen zich aan zouden kunnen verwonden. Want stel je voor... Lees hier maar eens hoe men in de VS kan discusiëren over de veiligheid van speeltuinen.

Eindelijk: de lucht in

We zijn aan de overkant. Afgelopen zaterdag rond half twee stegen we op om slechts twee uur later plaatselijk tijd te landen op John F. Kennedy Airport. Voor de kinderen was de reis een grote belevenis. Jort weet nu eindelijk wat je boven de wolken allemaal kan zien. Maar verder was hij meer geboeid door de Disneyfilm Atlantis die juist het leven op grote diepte beschrijft. Hij moest en zou hem echter twee keer zien. Puck had het wat moeilijker, maar ging uiteindelijk lekker slapen. Allemaal al was het een prima vlucht.

Zeesterretjes zeggen dag Puck

Het was ook de laatste dag van Puck bij de Zeesterretjes. Anderhalf jaar maakte ze de Steltloper onveilig. Sanne had een mooie fotoboek voor haar gemaakt en de leidsters pinkte een traantje weg. Het was een sentimenteel dagje. Nog een keer knuffen met Leny, nog een laatste keer vliegen met Sanne en nog even keten met vriendinnetje Jaimie. Het feestvarken zelf onderging het gebeuren zoals gewoonlijk stoïcijns.