Wie is de Bob?

Niks geen ludieke alcohol-campagnes in Phoenix Arizona. Geen grappige verwijzingen wie er de BOB is of niet. Nee officier van justitie Thomas kiest voor de keiharde aanpak. Hij heeft langs de snelwegen rond Phoenix zeven billboards laten plaatsen me daarop de politiefoto van de drankrijders. Om nog verder af te schrikken heeft hij een ,,hall of shame" ingericht op het internet. En als je die bekeken hebt durf je nooit meer met een druppel drank op achter het stuur. Zeker als je weet dat als je wel gepakt wordt, je wordt overgeleverd aan de plaatselijke sheriff. Laat die nou net landelijk bekend zijn om zijn harteloze regime. Zo laat hij zijn gedetineerden in roze ondergoed lopen. (hier mijn column in de krant) Dan hou je het toch liever op roze champagne en met de taxi naar huis toch? Rij voorzichtig en....

PRETTIGE JAARWISSELING
EN EEN VOORSPOEDIG 2008

Skiën in Vermont

De nieuwsluwe periode tussen Kerst en Nieuwjaar hebben we ons vermaakt met een bezoek aan Vermont. Deze staat, die voor Nederlanders vooral bekend is omdat het ijs van Ben en Jerrys er wordt gemaakt, is een van de wintersportparadijzen aan de oostkust. We hadden geluk, want bij aankomst was er net een verse laag sneeuw gevallen. Dus konden we een paar dagen lekker van de Okemo berg afglijden. Toch wel andere koek dan wintersporten in de alpen. Als is het maar de clam chowder die je tijdens de lunch eet. Heel wat anders dan de apfelstrudel die traditoneel in de alpen wordt genutigd. Maar wel erg lekker!
Trouwens Jort kan na twee dagen les, ook remmen en bochten maken op de latten. Iets wat drie jaar geleden bij de vorige wintersport in Zwitserland nog niet gegeven was.

Merry Christmas

De term kerst raakt hier steeds meer beladen, waardoor meer en meer Amerikanen elkaar veilig Happy Holidays, oftewel prettige Feestdagen wensen. Zodat er niemand voor het hoofd gestoot wordt. Je zal maar geen christen zijn, dan kun je worden beledigd door de evangeliserende werking die er van de wens uitgaat. Het is een voorbeeld van hoe de politieke correctheid in dit land soms door kan slaan. Zo heb je geen kerstboom, maar een feestboom en is het vanochtend als het aan de winkelketen Old Navy ligt geen kerstochtend, maar feestochtend. Hier de column die ik over dit onderwerp schreef. Wij zwichten niet. Dus vanuit onze kant van de oceaan:

VROLIJK KERSTFEEST!

Een zwevende kruis?

Natuurlijk kunnen de presidentskandidaten niet achterblijven met hun kerstwensten. Getooid in sweaters, het liefst op de bank voor een haardvuur spreken ze de kiezer toe. Kijk maar eens hoe bijvoorbeeld Barack Obama en Hilary Clinton dat doen. Het is de gebruikelijke bla bla, dat het met kerst niet over politiek mag gaan... Maar ondertussen... Het bontst maakt de ,,shooting star" van de Republikeinen het Mike Huckabee. Half Amerika maakt zich druk om het feit dat er een duidelijk kruis achter zijn rug te zien is in het filmpje. Dit zou een te indringende verwijzing naar het geloof van Huckabee zijn, terwijl kerk en staat officieel toch nog steeds gescheiden zijn. Volgens Huckabee is het allemaal stom toeval. ,,Gewoon een wat fel uitgelichte lege boekenkast" Om er aan toe te voegen dat al die complotdenkers ook het filmpje maar eens achterstevoren moesten draaien. Dan zouden ze zeker horen: Paul is Dead, Paul is dead. Als verwijzing naar de mythe rondom Paul McCartney van The Beatles. Want een ding is zeker: De Baptistische dominee is waarschijnlijk het gevatste van het stel.

Vrolijke reclames

De Amerikaanse detailhandel zet alles op alles om het kerstseizoen te redden. Na een veelbelovende start, wijzen de eerste signalen er op dat de kerstverkopen in december fiks tegenvallen Daarom zijn de grote winkelketens als Macy's hier in New York afgelopen zaterdag opengegaan om niet meer te sluiten tot vanavond zes uur. Onder het motto: het kan niet zo zijn dat we een klant misliepen omdat we gesloten waren. Ondertussen worden we via tv gebombardeerd met reclames. Die overigens opvallend vaak hetzelfde thema hebben. Kijk maar eens hier, hier, hier en hier.

Ontbijt op bed

Onze Jort had een goed rapport! Daar zijn we blij mee, want hij heeft de eerste weken in Grade 1 behoorlijk moeten wennen aan het serieuzere stramien, die het leren lezen en rekenen met zich meebrengt.
Toen hem werd gevraagd, waarmee kunnen we je verrassen, toen was het antwoord: ,,Ik wil ontbijt op bed." Gisteren was het zo ver. De snerk van nog geen zeven kreeg van zijn moeder een keurig ontbijtje geserveerd. Met eitje, met sinasappelsap. Oftewel alles er op en er aan. Hij erg tevreden. Nou maar afwachten wat hij bij zijn volgende goede rapport te wensen heeft...

Bij de kapper van Barack Obama

Kappers spelen een hele belangrijke rol in verkiezingscampagnes. Zo kwam Bill Clinton in 1993 negatief in het nieuws omdat hij de Airforce One op de startbaan in LA liet wachten omdat een nieuwe coupe kreeg aangemeten van celebrity kapper Christophe. Recentelijk werkte John Edwards zich nog in de nesten door bij zijn campagnefonds een knipbeurt van 400 dollar te declaren. Dus toen ik in Chicago tegen de kapper van Barack Obama aanliep, leek het mij journalistiek zeer nuttig om eens even een praatje te maken. En hoe gaat dat beter dan zelf onder het mes te gaan... Kosten: 20 dollar. Hier de uitwerking van het verhaal in de krant. En voor de balans de column over Hillary.
Overigens heeft Barack de wind momenteel behoorlijk mee. Afgelopen weekend mocht hij de steun van Oprah Winfrey in ontvangst nemen.

Ex-minares Bill steunt Hill

Steun uit onverwachte hoek voor Hillary Clinton. Gennifer Flowers vernietigde 1992 bijna de presidentiële aspiraties van Bill Clinton door uit de doeken te doen dat ze twaalf jaar lang zijn minares was. Diezelfde Flowers zegt nu te hopen dat er een vrouw in het Witte Huis zal belanden. ,,En als dat betekent dat ik op Hillary moet stemmen, dan is dat maar zo," liet Flowers vanuit Las Vegas weten waar ze inmiddels als zangeres werkt. Het is jarenlang onduidelijk geweest of Flowers wel de waarheid sprak over haar verhouding met de man die later president werd. In zijn biografie geeft Clinton toe dat hij een keer seks met haar gehad heeft.

Alle presidentskandidaten een hersenscan?

Een opmerkelijke ingezonden brief in de Los Angeles Times. Neuro-psychiater Daniel G. Amen stelt voor de hersenen te scannen van alle kandidaten. Zijn betoog: Daaruit kunnen we de gezondheid van de hersenen van de personen afmeten. Weten we of hen Alzheimers te wachten staat. Volgens Amen hadden drie van de vier meest recente presidenten hersenproblemen die met een simpele scan hadden kunnen worden vastgesteld. De meest indringende problemen warne bij Ronald Reagan die door zijn opkomende Alzheimer in zijn tweede termijn steeds meer moest worden bijgestaan door niet gekozen assistenden. Niet goed voor het functioneren van de Democratie, aldus Amen. De eerste die voor zo'n scan in aanmerking komt, lijkt mij de Republikein John McCain. Hij noemt zich zelf in dit filmpje ouder dan Frankenstein...

Ook Hillary bladdert af

Niet alleen aan de Republikeinse zijde erodeert de positie van de koploper in de race om de kandidatuur van het Witte Huis. Ook Hillary Clinton voelt de hete adem van haar concurrenten. In Iowa, waar over precies een maand de eerste voorverkiezing plaatsvindt, staat ze voor het eerst in een half jaar achter op Barack Obama. En landelijk gezien legt ze het als er nu verkiezingen zouden zijn volgens een peiling af tegen de drie belangrijkste Republikeinen. Hoe dat komt. Concurrent Barack Obama doet het onverwacht goed onder vrouwelijke kiezers. Het terugzakken van Hillary wordt versneld omdat door het zakken in de peilingen opeens niet meer die onvermijdelijke en gedoodverfde kandidaat voor de Democraten is.
Mevrouw Clinton laat zich echter niet zomaar naar de slachtbank lijden en is vol in de aanval gegaan om de geloofwaardigheid van haar groorste opponent Barack Obama te ondermijnen. Deze antwoordde weer met een website waarbij alle aantijgingen worden doorgeprikt en worden geridiculiseerd

Zijn apen dan toch slimmer dan wij?

Zijn apen dan toch slimmer dan wij? Japanse onderzoekers vergeleken het geheugen van apen met dat van mensen. En wat blijkt apen zijn beter in staat een serie nummers te onthouden dan mensen. En niet een enkele aap, nee in de testgroep zaten zes apen. Groot nieuws dat gisteravond prominnent werd gemeld in het ABC News, het meest bekeken nieuws van de VS. Zie hier het filmpje en verbaas je. O ja, de snelste van alle apen, heette Ayumu. Kennelijk de grootste liefhebber van pinda's.

Sint in Brooklyn

Ook dit jaar wist de Goedheiligman weer tijd vrij te maken om wat Nederlandse kindertjes in New York te bezoeken. Hij was zaterdagmiddag eerst bij de Netherlands Club aan Rockefeller Center in het hartje van Manhattan. Daarna ging de Sint nog even langs in Brooklyn waar ook nog een groepje Nederlandse kinderen waren samengekomen. Onder hen Puck, voor wie het een heel belangrijk moment was. Zij heeft Sinterklaas officeel haar speen overhandigd, zodat deze er nieuwe speentjes voor babys van kan maken.

De boom der bomen is groen

De moeder aller kerstbomen, de boom op Rockefeller Center in het hartje van New York brandt weer. Voor het oog van duizenden New Yorkers die er live bij waren en miljoenen televisiekijkers in heel het land werden de lampjes ontstoken. En natuurlijk is ook dit evenement in de ban van de groene hype die er door de VS waart. Want de boom die al groen was is nu ook groen. Oftewel de lichtjes nemen minder energie dan ooit. Wij waren zo gelukkig dat we vanaf het Nederlands Consulaat op de 11e verdieping van een van de torens van het Rockefeller Center konden kijken en ons daarom niet tussen de menigte door hoefden te wurmen.

Rudy onder vuur

Het aanvoeren van het kamp potentiële presidentskandidaten is niet altijd een voorrecht. Dat merkt dezer dagen vooral Rudy Guiliani. Maandenlang stond hij comfortabel aan kop als kandidaat voor de Republikeinen. Zo'n positie trekt aandacht en dat maakt dat anderen proberen je te ondermijnen. Afgelopen week was Rudy aan de beurt. Om te beginnen kwam naar buiten dat er creatief was geboekhoud met de reizen die hij maakte als burgemeester van New York naar zijn vriendin en tegenwoordige vrouw Judith Nathan. En toen legde de de New York Times ook nog eens haarfijn bloot dat Rudy wel erg opschept over alles wat hij heeft bewerkstelligd als burgemeester. Hier mijn artikel hierover in de krant.

Cyber Monday

De Amerikaanse consument, goed voor 2/3 van de economische groei in dit land, verkeert in grote onzekerheid over de toekomst. De dalende huizenprijzen en de crisis op de kredietmarkt, maakt dat men zelfs hier geneigd is de hand op de knip te houden. En dat kan zo vlak voor Kerst rampzalige gevolgen hebben. Voor je het weet glijdt de economie af naar een recessie en dat kan leiden tot een negatieve spiraal met nog meer ellende tot gevolg. Daarom keken economen met argusogen naar het afgelopen Thanksgiving Weekend. In hoeverre zouden de Amerikanen op weg gaan naar de Mall om kerstinkopen te doen. Black Friday (filmpje) is daarbij belangrijk maar steeds belangrijker wordt ook de maandag na Thanksgiving. Dat is Cybermonday, omdat dan vanaf het werk online inkopen worden gedaan. Hier mijn column over dit fenomeen.

Niagara Falls

Het lange Thanksgivingweekend is een mooie gelegenheid om er op uit te trekken. Wij togen naar de Niagara Watervallen. Een must-see voor iedereen die in de staat New York woont. Na een rit van bijna zeven uur reden we over de Rainbow bridge naar de Canadese kant van het plaatsje Niagara Falls. Dit is een soort kruising tussen het afgebladderde van Scheveningen en Valkenburg. Hoewel... er komen jaarlijk twintig miljoen toeristen op de watervallen af. Zo zielig zijn ze hier dus niet. De Watervallen zijn adembenemend. Wij kijken er op vanaf onze suite in het Hilton Niagara Falls. Oftewel we hebben het niet slecht.

Thanksgiving

De ene helft van Amerika is weer bij de andere op bezoek. Het was gisteren Thanksgivingday, de belangrijkste niet-religieuse feestdag van het land. En dat vieren de Amerikanen traditiegetrouw bij elkaar. Dat betekent een overspannen wegennet en luchtruim. En natuurlijk niet te vergeten overspannen verkeer in supermarkten. Want op Thanksgiving Day wordt er kalkoen gegeten. En hoe je die moet aansnijden zie je hier. Na zo'n dag van bijelkaar zitten stijgt de koopkoorts. Daarom heet de dag na Thanksgiving Zwarte Vrijdag, de officiele start van het koopseizoen voor Kerst. Vanaf middernacht verdrongen de koopjesjagers zich voor de winkels. Het wordt spannend, want met de kredietcrisis en dalende huizenprijzen en de benzineprijs op een record, vraagt de detailhandel zich af hoeveel geld er nog over is voor de kerskado's. De eerste dag was echter veelbelovend.

Uitvinding van het jaar

Door de opgepompte verwachtingen vielen de eerste recensies van de Iphone afgelopen zomer een beetje tegen. Hij is moeilijk om op te tikken, internetten gaat niet al te snel. Maar inmiddels zijn we vier maanden verder, en heeft Apple er samen met ATT bijna 1,4 miljoen van verkocht. Deze week roept het weekblad Time het apparaat uit als de Uitvinding van 2007. Niet omdat het zo'n perfect machientje is blijkt uit de uitleg, maar omdat de Iphone slechts het begin is van een revolutie op communicatiegebied. Zelf heb ik er nog geen een. Ik zweer bij mijn Blackberry, maar ik kan niet anders zeggen de Iphone is een prachtig apparaat, zeker als je van mobiel surfen houdt.

Are you jewish?

Vrijdagmiddag Park Avenue. Een stuk of wat orthodoxe joden spreken iedere voorbijganger op de hoek van de 55e straat aan met de vraag ,,Are you Jewish?", oftewel Bent u Joods? Bij een nee wensen ze je nog een prettige dag. Zeg je ja, proberen ze je mee te nemen naar een camper met daarop de grote letters Mitzvah Tank. Op de vraag aan een van hen wat dit betekent, krijg ik een kort antwoord. ,,Een Joods ritueel." Doorvragen levert geen verder antwoord op. Ik ben niet joods, dus met mij spreken is verspilde tijd. Gelukkig is er google. Wat blijkt Mitzvah Tanks bestaan al sinds 1974 Het zijn een soort mini synagoges. De initiatiefnemers hopen op die manier seculiere joden weer aan het bidden te krijgen. Het is dat u het weet. Hier een uitgebreide uitleg.

Halloween

Schrik niet. Het is vandaag Haloween en dat betekent dat kinderen vandaag verkleed naar school mogen. Maar ook volwassenen is Halloween tegenwoordig een alibi om je eens bizar uit te dossen. Wij blijven nuchter en doen dat niet. Wel waren we gisteravond op Van Cortland Manor iets ten noorden van hier. Daar zorgden duizenden uitgehakte pompoenen voor een schitterend plaatje. Afgelopen weekend waren we ook al op pad in het kader van Haloween. Op Sunyside maakten we kennis met de headless horseman. Hier mijn column over Halloween.
Trouwens Halloween is ook tot de politiek doorgedrongen. Zo kan je bij de plaatselijke krant in Iowa een sjabloon van je favoriete of meest gehate kandidaat uitprinten om daarmee je pompoen te bewerken. Hier het resultaat van een poging daartoe.

Een nieuwe held

Ooit schreef ik samen met wat later mijn echtgenote zou worden een verhaal over een brandweerman in Zaandam die zijn huis redde van de vlammen van de brand bij Wastora in Zaandam. Veertien jaar later vond ik weer zo'n held. Maar dan in Canyon Country, waar brandweerman Dave samen met zijn zoon Chris zijn huis behoedde voor de vuurstorm veroorzaakt door de bosbranden in Los Angeles. Lees hier het verhaal in de krant. En hier nog eentje.

Achter de kandidaten aan

Nog ruim negen weken en de eerste stemmen worden uitgebracht in de race naar het Witte Huis. Op 3 januari staat de Iowa Caucus op het programma, een voorverkiezing waarbij de inwoners van Iowa bepalen welke Republikein en Democraat het uiteindelijk op 4 november 2008 tegen elkaar gaan opnemen. Iowa is bij wet de eerste staat van het land waar wordt gestemd. Dat maakt deze staat extra belangrijk. Daarom verdringen de kandidaten zich hier om ,,in gesprek" te komen met de bevolking en hun gunst te winnen.
Dat maakt de bevolking van Iowa tot geluksvogels, want er zijn maar weinig staten waar de kandidaten zich zo uitsloven en waar de volgende president van de Verenigde Staten zo gemakkelijk benaderbaar is. Ik was bij een bijeenkomst in het plaatsje Shenandoah. Hier was senator Joe Biden op bezoek om zijn punt te maken.
UPDATE: Hier het resultaat van de zieltjesjacht
.

Huilebalken op televisie

Sappig shownieuws: Ellen Degeneres is verbaal sterk en probeert dagelijks met grap en grol het leven van veel vooral Amerikaanse vrouwen kleur te geven. De show van Ellen is een goed bekeken programma op dagtelevisie. Honderdduizenden Amerikanen zagen dan ook hoe zij afgelopen week op tv instortte vanwege het verdriet om een door haar geadopteerde hond. (filmpje) Het hondje kon niet aarden bij Degeneres en haar vrouw. Ze gaf het weg aan de kinderen van haar kapster. Gevolg een grote rel. Want dat had ze nooit mogen doen. Amerikanen zien hun huisdier veelal als een kind, en een kind geeft je toch niet weg? De komende dagen wordt de show niet uitgezonden, dat kan Ellen niet aan. Hier mijn column over dit onderwerp in de krant.

Halloween in aantocht

Nog een dag of tien en dan is het weer Halloween. Nou kan je dat hier niet echt ontgaan. Veel voortuinen zijn weer omgevormd tot begraafplaatsen, waarbij de skeletten half uit de grond steken. Het verkleedpak van de kinderen hangt al klaar, en binnenkort gaan we nog onze eigen jack o lantern maken. Oftewel een pompoen uithollen en versieren. Dat is overigens niet alleen werk voor kindreen. Sommige pompoenen zijn zo groot dat je er in kunt varen. De Wall Street Journaal van deze week heeft een schitterende reportage van een pompoenenrace in Nova Scotia in Canada. Kijk hier maar eens.

Aan de schandpaal

Jack V. is een vieze man. Hij heeft zich al meerdere keren vergrepen aan jonge meisjes. Delaatste keer in 2004, aan een meisje van tien. Dat weten we allemaal omdat de leerlingen van de school in de buurt waar Jack is komen wonen allemaal een brief in de bus hebben gehad waarin ze worden gewaarschuwd voor Jack. Ook staat in de brief waar Jack werkt en in welke auto's hij rijdt. Dit is allemaal het uitvloeisel van Megan's Law een tien jaar oude wet die het de autoriteiten verplicht de aanwezigheid van een pleger van een seksueel misdrijf te melden. Waarom Megan's Law? De wet is genoemd naar Megan Kanka, een meisje dat in 1994 werd misbruikt en vermoord door een pedo uit de straat. Een man die al eerder aan jonge meisjes had vergrepen. Als de ouders dat hadden geweten, hadden ze hem beter in de gaten gehouden. Hier mijn column over dit onderwerp.

Succesvol in de Big Apple

Architecte Winka Dubbeldam en televisiejournalist Max Westerman hebben een aantal dingen gemeen. Onder andere het feit dat ze Nde Big Apple hun huis kunnen noemen. Dubbeldam is een succesvol architecte met een eigen bureau in down town Manhattan. Niet eens zover van de plek waar Westerman jarenlang woonde en werkte als correspondent van RTL.
Beide Nederlanders hebben nog meer gemeen: namelijk dat ze afgelopen week door mij werden geïnterviewd. Westerman omdat hij net een nieuw boek uit heeft en Dubbeldam omdat ze een Nederlands ondernemer in den vreemde is. Hier en hier het resultaat.

Kruimeldief

In Amerika weet men wel van straffen. Bij het minste geringste misdrijf zit je hier zo een tijdje achter de tralies. Er zitten hier meer mensen in de nor dan in China. En dat terwijl er grofweg vier keer meer Chinezen zijn dan Amerikanen. Recidivisten lust men helemaal rauw. Straffen worden vaak verdubbeld en men kent hier het fenomeen dat je zomaar een paar keer levenslang kunt krijgen. Dat heeft soms merkwaardige bij-effecten. Vraag dat maar aan Scott Masters, die zit als ie pech heeft zomaar de rest van zijn leven achter de tralies omdat hij een donut van twee kwartjes pikte. Hier de column die ik over dit onderwerp schreef.

Interview Bill Clinton

Het is niet gemakkelijk om presidenten, of oud-presidenten te strikken. Vaak zijn ze zo bezig met binnenlandse zaken dat ze geen tijd wensen te besteden aan een gesprek met een buitenlandse journalist. Mijn vreugde was dan ook groot dat ik vorige week in Rotterdam Bill Clinton kon interviewen. Het werd een goed gesprek over zijn nieuwe boek, maar ook over zijn vrouw, haar aspiraties om president te worden en over hoe zijn leven er zal uitzien als zij de strijd om het Witte Huis wint. Dat ik daarvoor naar Rotterdam moest reizen, het zij zo. Bill Clinton is binnen. Op naar de volgende ster. Hier mijn de reportage in de krant.

Saved by the Cell

Het is al vaker gezegd, maar de koppen van de tabloids in deze stad zijn vaak briljant. Humorvol, pakkend, relativerend, zijn kenmerken. Daarom bij deze even aandacht voor de voorpagina van de New York Post van hedenmorgen. De kop slaat op een nieuw alarmsysteem in een school. Drie weken geleden werd het in gebruik genomen, en nu al blijkt het een succes. Toen er gisteren een jongen met een wapen op de campus werd gesignaleerd, werden alle studenten per sms gewaarschuwd. Oftewel Saved by the Cell. Zo simpel is het.

De open zenuw is gearriveerd

Amerika is weer in de ban van de jaarlijkse show van Mahmoed Ahmadinejad president van het hier zo gehate Iran. De gewiektste Ahmadinejad, berucht door zijn ontkenning van de holocaust en natuurlijk zijn wens om Israël van de kaart te vegen, weet weer alle aandacht naar zich toe te trekken. Gisteren sprak hij op de universiteit van Columbia. Daar kreeg hij het zwaar te verduren, doordat voorzitter Bollinger van de Universiteit hem afschilderde als een wrede dictator. Helemaal leuk werd het toen de Iraanse president simpelweg ontkende dat er homoseksuelen in zijn land leven.
Als we de New York Times mogen geloven zouden ze er hier beter aan doen om de man gewoon te negeren.
Hier mijn bijdrage in de krant van vandaag.

Alexander van Aalten

Het verschrikkelijke nieuws dat er gisteren weer een Nederlandse soldaat in Afghanistan is overleden, deed me denken aan mijn bezoek aan de erebegraafplaats Arlington bij Washington vorige week. Daar legde minister Van Middelkoop van Defensie een krans bij het graf van de onbekende soldaat. Ook deelde hij een lintje uit aan de weduwe van de Amerikaans soldaat Alexander van Aalten. Hij kwam om toen hij op een heroische wijze het lichaam van de Nederlander Cor Strik probeerde te bergen. Stuk voor stuk confronterende verhalen over de offers van deze oorlog. Hier mijn column.

11 september zes jaar later

Zes jaar geleden leek het of de tijd even stil stond toen zich voor het oog van de wereld twee vliegtuigen met moslim fanatici aan de stuurknuppel in het New Yorkse World Trade Center boorden. Op diezelfde ochtend stortte zich ook een vliegtuig op het Pentagon en stortte er door heldhaftig optreden van de passagiers een neer in Pennsylvania. Sindsdien verkeert dit land in continue staat van oorlog. Het slagveld is in Afghanistan en Irak. Een dag als vandaag rijt oude wonden open, vooral bij nabestaanden, voor wie het weer een zware gang was naar de plek waar ooit de twee torens stonden. Anderen het herdenken moe, willen door met het leven, en zoeken naar een nieuwe invulling van de tragische dag. (column)

Washington: Freedom of Speech

Ben weer eens in Washington en omdat ik in de buurt was ook bij het Witte Huis langsgegaan. De president was er niet, want die zit in Australië. Maar dat maakt Rick Hohensee niet uit. Hij stond, zoals bijna iedere dag met een groot bord voor het Witte Huis te demonstreren. Wat hem betreft wordt de president onmiddellijk uit zijn ambt gezet. Ik praat even met hem en sla hem vervolgens gade. Sommige voorbijgangers steken hun duim op ter goedkeuring. Anderen vinden het maar niets. Een tegenstander begint tegen mij. ,,Ik ben het niet met hem eens, maar ik vind het wel mooi dat dit kan in dit land." En daar heeft hij gelijk in. Dit is het grote verschil. We leven hier in een waarachtige Democratie, waar veel landen een voorbeeld aan zouden moeten nemen.

Labor Day

Terwijl wij nog rondtoeren in de Nationale Parken van Utah (gisteren Bryce, zie foto boven), vieren de Amerikanen Labor Day. Ooit was dit een dag ter ere van de werkende klasse. Inmiddels wordt de dag gebruikt om afscheid te nemen van de zomer. Niet dat de temperaturen omlaag schieten. Zeer zeker niet, in grote delen van het land begint het meest aangename deel van het jaar. (column). Maar goed, miljoenen Amerikanen trekken er voor de laatste keer dit jaar op uit. Sommigen gaan lekker luieren, anderen gaan op jacht. Maar wie schiet zal wel twee keer nadenken voor hij de trekker overhaalt. De kogels zijn hier sinds kort perperduur. (column)

Onze Nachtegaal

Na Las Vegas verlaten te hebben, zijn we met de camper op weg voor een korte tour langs een paar nationale parken in de buurt. De eerste pleisterplaats was Zion, daarna togen we naar de North Rim van de Grand Canyon, alwaar we gistermorgen de zonsopgang meemaakten. Adembenemend mooi!! Helemaal toen Puck, kennelijk geinspireerd door haar omgeving plotseling een lied aanhief.

Roll the Dice

Bovenal draait het natuurlijk om gokken hier in Las Vegas. Maar met kinderen kun je er best een paar dagen met jonge kinderen vertoeven. Zo zijn we gisteren al naar een Sharkreef geweest een aquarium in het Mandalay Bay hotel. Kan niet anders zeggen, prachtig gedaan. Het aquarium is gesitueerd in een soort ondergelopen tempel. Daar zwemmen dan echte haaien in. En als toeschouwer loop je er tussendoor. Zo'n bezoek is van jong tot oud leuk. De kinderen vergapen zich aan de vissen, en als volwassene kun je gniffelen om de volstrekt overbode feiten die de electronische gids je voorschoteld. Dat gaat ongeveer zo: Enige roofvis-aquarium in van de VS, Miljoenen liters die er per aquarium zijn gebruikt. Enz. enz.
Kijk ook goed op de foto. Waar ter wereld vang je het Vrijheidsbeeld en de Eifeltoren in een beeld?

Maandag Ontslag Dag

Was het twee weken geleden Karl Rove die de president zijn ontslag aanbood, gisteren ging er opnieuw een trouwe strijdmakker door de zijdeur uit. Minister van Justitie Alberto Gonzales diende zijn ontslag in. Volgens de president omdat ,,de media zijn minister gesloopt hadden." Het ligt meer voor de hand dat zijn positie onhoudbaar is geworden. Gonzales bleek onder ede nogal ,,vergeetachtig" en er hangt hem een dagvaarding wegens meineed boven het hoofd.
Wij misten overigens dit grote nieuws, omdat we net op weg waren naar Las Vegas. Vandaaruit gaat het per camper naar de Grand Canyon.

Nog een keer Provincetown

Terug nog even naar Provincetown. Het stadje in het uiterste puntje van Cape Cod, waar we vorige week op ,,walvissenjacht" waren. Het zijn niet alleen maar walvissen die P-town op de kaart zetten. De plaats geniet ook grote bekendheid als tolerant vakantieoord voor de gay-scene van de oostkust. Toen wij er waren liepen er door de hoofdstraat verschillende als vrouw opgedirkte mannen. Niet dat wij daar als Nederlanders moeite mee hebben. Iedereen moet doen wat ie wil. Maar na een jaar VS, weten we wel dat het er op de meeste plaatsen in dit land bepaald niet zo tolerant wordt gedacht. De plaatselijke taxichauffeuse (een echte vrouw!) hielp ons uit de droom. Ook in P-town is travestie verboden... Behalve als het carnaval is. Hier de column die ik daar voor de krant over schreef.

Op naar Bar Harbor

We zijn op het verste punt van onze reis aangeland: Bar Harbor in het noord oosten van Maine. Hier ligt het Acadia National Park. Geweldig gebied, met schitterende uitzichten over de Atlantische Oceaan. De weg hier naar toe was ook al fabelachtig. Langs de kust langs Penobscot Bay. Geweldige vergezichten, schitterende huizen en allemaal hebben ze antiek in de aanbieding of verkopen ze Blueberry taart. En natuurlijk kun je net als al de hele week op iedere hoek van de straat lobster kopen. Vanavond werd het Lazy Man's Lobster met Newberry saus. (categorie lekker). Oftewel je hoefde zelf het dier niet te kraken. Wel zo gemakkelijk toch?

Kennebunkport

Doordat de familie Bush hier al decennialang een vakantiehuis heeft, geniet het badplaatsje Kennebunkport in Maine wereldwijd bekendheid. Vorige week prikte de Franse president Nicolas Sarkozy er nog een vorkje met George W. en een paar dagen geleden werd Bush's dochter Jenna er ten huwelijk gevraagd. Kortom: hier wordt geschiedenis geschreven. Dat maakt dat Kennebunkport uitpuilt van de toeristen, waarvan er veel hopen als bonus een glimp van een lunchende Bush hopen op te vangen. Wij wisten gisteren al van te voren dat die kans nihil was. De huidige president Bush viert vakantie in Texas, tenminste als ie nog niet weggespoeld is.

Whale Watching

Voor de kust van Cape Cod ligt een van de rijkste verzamelplaatsten van walvissen ter wereld. Dus als je er dan toch bent, dan zou het stom zijn om je niet in te schrijven voor een drie uur durende boottocht met als thema Walvissen kijken. Dat doen dan ook dagelijks honderden mensen, die allemaal in Provincetown, in het puntje van de Cape opstappen. Meestal houden wij daar niet zo van dergelijke massale aangelegenheden, maar dit tochtje was het meer dan waard! Na een uurtje varen stuitten we volgens onze gids, walvisdeskundige Peter Trull van de Dolphin Fleet op een drietal walvissen. Adembenemend om de enorme gevaartes boven water te zien komen en daarna met een grote klap van hun staartvin weer in de diepte te zien verdwijnen.

Mjammie Lobster!

Naast Walvissen wemelt het voor de kust van New England ook van de lobster (oftewel kreeft) De aanvoer is dan ook groot. Op de foto hiernaast zie je een van de vele vissersbootjes met welgevulde lobstervallen op zijn achterdek richting haven gaan. Het culinaire leven van New England vaart er wel bij.Van snackbar tot chique restaurant overal staat lobster op de kaart. Tot nu toe had ik al de volgende variaties: Lobster Salade (lekker) Lobster BLT (lekkerder), en Lobster Egg Benedict (absoluut top!). De komende weken blijf ik zoveel mogelijk verschillende bereidingswijzen proberen. En hou u op de hoogte van mijn favoriete lobster gerecht. Ik sta overigens open voor tips. Dus roept u maar.

Cape Cod

We zijn in Truro, bijna in het uiterste puntje van Cape Cod, favoriete vakantiebestemming voor veel mensen aan de oostkust. En dat snap je wel als je langs de 6A hier naar toe rijdt. Dit stuk States is van een adembenemende schoonheid. Estetisch helemaal in orde. Niet al te veel schreeuwende reclames, en boodschappen doe je gewoon weer bij de winkel op de hoek in plaats van bij die supermarkt op dat grote terrein buiten de stad. Als je dan ook nog om de hoek een wijnhuis vindt, dan kan de dag natuurlijk niet meer stuk.

Het wordt stil in het Witte Huis

Ondanks de trip staat de wereld niet stil. Dus het nieuws dat Karl Rove, ook wel de ,,brains" van Bush genoemd, is opgestapt, is ook in onze Motorhome doorgedrongen. het wordt stil rondom de president, die de afgelopen maanden al drie van zijn meest trouwe hulpjes zag vertrekken. Rove zegt het rustiger aan te gaan doen. Misschien kan ie dansles gaan geven...

Roadtrip

Om de VS zo goed mogelijk te begrijpen, moet je veel reizen. Amerikanen, doen dat zelf niet al te vaak. De enkeling die dat wel doet, laat zich er graag op voorstaan. Een roadtrip maken, noemt men dat hier. Een lange reis per auto door het uitgestrekte land. In die traditie verkennen wij de komende weken per camper New Engeland. De rijdende huisvesting is overigens verzord door travelhome. De eerste etappe liep van van New York richting Mystic Seaport in Connecticut. Liefelijk landschap op nog geen honderd mijl van ons huis. Onderweg was er veel te zien zoals bijvoorbeeld dit submarine museum in de buurt van New London. Maar verder is het meer een tussenstop op weg naar Cape Cod, alwaar de walvissen ons voor de kust liggen op te wachten. Althans, zo schijnt het.

Brugvrees

Een week na het het instorten van de brug in Minneapolis zijn bergers nog steeds op zoek naar de lichamen van acht vermiste mensen. Deze zullen waarschijnlijk pas te voorschijn komen als delen van de brug zijn verwijderd. Ondertussen is in Amerika de discussie op gang gekomen over de vraag of de infrastructuur eigenlijk wel goed wordt onderhouden. Daarnaast is het verschijnsel brugfobie de kop op gedoken. Hier mijn column over dit onderwerp.

De prijs van mais

Als het aan president Bush ligt rijden we in de toekomst niet meer op benzine maar op biodiesel. Althans daar droomde de president over tijdens zijn meest recente State of the Union.Nou daar weten we inmiddels alles van, want alleen al door die woorden is de prijs van mais omhooggeschoten. Daar maakt men namelijk biodiesel van. En laat mais nou net een belangrijk veevoer zijn. Dus nog voordat al die auto's op biodiesel rijden, worden we hier geconfronteerd met fikse prijsstijgingen, van melk tot steak. Alles is meer dan een derde duurder dan vorig jaar rond deze tijd.
Hierbij mijn column over dit onderwerp in de krant.

Wedstrijdje booskijken

Even terug in Nederland verzeilen we in het bezoekerscentrum de Hoep van de PWN in Castricum. Daar was een expositie over de oudheid in Noord-Holland. Bovenstaande foto is genomen achter een decorstuk van oude jagers. Opdracht aan Jort en Puck: kijk zo boos mogelijk. Nou dat lukte aardig.

Het gulle geven

Daar waar de overheid in Amerika niet thuis geeft waar het gaat om de hulp aan hulpbehoevenden, tasten de Amerikanen zelf bovengemiddeld diep in de buidel. Dat heeft zo zijn uitwassen zoals in deze column staat te lezen, maar op zich is het duidelijk merkbaar dat de burger meer begaan is met de welzijn van de medemens dan in ons eigen land. Wekelijks wordt je hier wel geconfronteerd met een of andere inzamelingsactie. Het is vaak leuk en bevordert de gemeenschapszin. In het groot bieden de miljardairs tegen elkaar op. Kampioen gulle gever is de familie Gates.

Melkert verder onder vuur

Het rommelt alweer een tijdje rondom Ad Melkert, ooit leider van de PvdA, en middelpunt van alle onrust in Nederland na de dood op Pim Fortuyn. Vorige maand signaleerde De Telegraaf als eerste Nederlandse krant dat in conservatieve Amerikaanse kring een hetze is gestart tegen Melkert, momenteel de hoogste Nederlandse VN-functionaris. De voormalig PvdA-leider wordt afgerekend op zijn rol bij het ontslag Paul Wolfowitz, tot voor kort president van de Wereldbank, en vriend van president Bush.
Inmiddels wordt de druk op Melkert steeds verder opgevoerd. Afgelopen week durfde John Bolton, voormalig ambassadeur van de VS bij de VN hardop op het vertrek van Melkert aan te dringen. En ook in de Amerikaansse media wordt Melkert hard aangepakt. De Nederlandse media nemen het vooralsnog nog voor Melkert op, maar let op er is iets vreemsds aan de hand Veel Nederlanders verkneukelen zich om de ellende van Melkert. Kijk maar eens naar de reacties onder dit artikel.

Van Subway Hero tot Subway Zero

Wesley Autrey heeft het niet gemakkelijk. In januari redde hij in een impuls een epileptische man van een aanstormende metrotrein. Dat bracht hem eeuwige roem, maar ook veel ellende. Zo mocht hij de jaarlijkse State of the Union toespraak van President Bush bijwonen. Maar ook zocht zijn oude vader hem weer op. Niet alleen om na dertig jaar te worden herenigd met zijn zoon, maar ook om hem wat geld uit de zak te kloppen. Hier mijn column over dit onderwerp in de krant.